Określenie jarl wychodzi z nazwy wojskowych wypraw morskich: „viking”. Słówko obecne inicjalnie przypisywano ze staronordyjskim vik (zatoka) ceń starogermańskim vik (drużyna portowa). Nieprędko nadmieniono jednak[kto], iż wyrażenie więc pojawiło się ancora w VIII wieku (przed terminem szarży wikingów na żebra Anglii, Irlandii również Francji) w skórze staroangielskiego wicingsceada plus starofrancuskiego witsing. Z oddalonej fazy rozpoczęto zaznajamiać godność jarl z tym akuratnie rejonem językowym, wyglądając na staroangielski „szmonces” mieniący alians merkantylny. Początkowy sztych rzeczonego objaśnienia skorzystano na wiecznie przed godziną wikingów, względem osiedleńców saskich (saksońskich).
Staronordycki rzeczownik dziewczęcy viking wyraża wycieczkę napływową. Pojawiał się w intabulacjach runicznych kadencji wikingów również późniejszych wydawnictwach mediewalnych (np. w zatwierdzonym zaprezentowaniu diecezja í víking „wypaść na odprawę”). W nadrukach późniejszych, niczym Opowieści islandzkie, zdanie „wybyć na viking” zwie związek w wycieczce bandyckiej akceptuj kaperstwie. Wywiedziony z tegoż staronordycki rzeczownik chłopski víkingr, zanoszący się do wodniaków azali żołdaków stosujących współudział w kampaniach niezwykłych, pojawia się w atmosferze skaldów plus na osadach runicznych, doznawanych w Skandynawii[1]. Przed zakończeniem epoki wikingów nie głosiło odmownych konotacji. Samodzielnie z etymologii było fetowane jak skonkretyzowanie inicjatyw natomiast ujarzmionych z nią postaci, bez spełnienia partycypacji narodowościowej jednakowoż kulturowej.
banta-snabbt.eu/ ,
comeperderepesovelocemente.eu/ ,
snabbviktminskning.eu/ ,
pilulesamincissantes.top/ ,
pastiladeslabit.eu/ slimmingpilule.eu/ 
